Na de Opiumoorlog werd het in mijn land geïntroduceerd (158 jaar geleden) en de Qing-regering in Daoguang (1842) accepteerde steekpenningen van het Britse rijk. Nu heeft de Verboden Stad in Peking een foto van Cixi zittend op een bank als bewijs. Sindsdien hebben zakenmensen uit Groot-Brittannië, Frankrijk en het tsaristische Rusland banken aan China verkocht voor de rijken en machtigen, waarbij ze de Chinese markt monopoliseerden.

Aan het einde van het 14e jaar van Guangxu in de Qing-dynastie (1888), was er een Chinese man genaamd Mao Maolin in Shanghai die na een tussenpoos van 46 jaar oude goederen en oude houten waren kocht. Daarna begon hij onderzoek te doen, en daarna opende hij de eerste bankwinkel in Shanghai bij de ingang van een steeg nabij Hong Kong Road, Sichuan Middle Road, Shanghai, genaamd "Anyans", en exploiteerde hij ook Simmons geïmporteerd uit Nederland en België.

In de jaren dertig was de ontwikkeling van banken in Shanghai relatief voorspoedig. Er waren meer dan 1.000 huishoudens. Hoe meer dingen goedkoop waren, de prijzen waren relatief laag. Met de onrust van de oorlog en de Culturele Revolutie, in de jaren tachtig, ging de bankenindustrie een gouden eeuw in en stroomden duizenden huishoudens erin. Huishouden waar mensen van kunnen genieten.

Mao Maolin in Shanghai is de grondlegger van de sofa in mijn land en Shanghai is ook de geboorteplaats van de sofa-industrie.